Despois de tres anos levándose a prata, Adrián Ben proclamouse campión de España de cros en categoría sub-23, poñendo fin así a un duro inverno, na que foi operado de apendicitis e sufriu unha inoportuna gripe. Nesta ocasión, o novo atleta galego (Viveiro, agosto 1998) foi a asegurar o metal, apostou por unha táctica conservadora e regresa a casa co ouro ao pescozo, o único para a delegación galega no nacional de campo a través.
«O circuíto estaba enlamado e nesta ocasión decidín adoptar unha táctica conservadora. Saín atrás, ata ou quilómetro cinco non me deixei ver e logo xa fun para a cabeza de carreira», comenta o galego recordando o desenvolvemento dunha proba que na súa parte final non admitía sorpresas. «Despois dás tres pratas quería asegurar ou ouro. Fómonos tres, sabía que un non contaba (Mohamed Katir) e entón adiqueime a controlar para gañar ou ouro». Katir, que non computaba como estranxeiro, foi o primeiro en cruzar a liña de meta e a continuación entrou Adrián Ben, que investiu 31 minutos e 32 segundos en cubrir os 10 quilómetros do enlamado percorrido do circuíto de Mérida. Superou no esprint ao madrileño Houkmi. Era, ademais a súa segunda carreira na distancia.
O galego non disimulaba a súa satisfacción. «Foi un inverno complicado e isto é para estar contento», recordaba para explicar que a apendicitis impediulle ir ao Europeo e que unha inoportuna gripe lle minguou dun xeito considerable na final do nacional baixo teito en 1.500 metros. É nesta distancia onde ten depositadas as súas esperanzas de cara á tempada ao aire libre que nunha semana, e despois duns días de descarga, vai comezar a preparar.
«Sei que está moi difícil pero quero loitar por estar non Campionato de Europa», asegura. A empresa non será sinxelo. A distancia vive unha fase de brotes verdes no atletismo español e o galego preséntase como unha nova alternativa aínda que con 19 anos ten toda unha vida por diante.
De feito, despois de gañar onte o estatal sub-23, aínda lle quedan dous anos máis na categoría antes de dar o salto definitivo, circunstancia que confirma que Adrián está no bo camiño.O viveirense foi o gran triunfador do día en clave galega, xa que o resto da delegación non puido subir ao podio nin a nivel individual nin colectivo. En equipos a principal esperanza era o cadro absoluto feminino, formado esencialmente polas atletas do ADAS que se fixeron co bronce, pero Sandra Mosquera, a mellor clasificada, foi vixésimo sétima. En categoría absoluta masculina o primeiro galego, Pablo García, entrou o trixésimo terceiro.