Ameazaba choiva. Aguantou. Pero ninguén predixo os lóstregos. E non eran Bolt. Haimanot Muluneh e Alemaddis Sisay chamábanse. Novos fondistas etíopes que impuxeron un ritmo tan alto que desde a mesma saída quedaron sós na súa carreira. Muluneh, aos seus vinte e dous anos; e Sisay, con apenas dezanove, incharon o peito, pero faltoulles un suspiro. O gañador absoluto quedou a cinco segundos do récord do medio maratón Coruña21. A vencedora, a só dous da mellor marca feminina da historia da carreira. Nin o marroquí Oubaddi nin a etíope Chawo foron rivais. Os mellores españois foron o lucense Carlos Villamor e a logroñesa Esther Rodríguez.
A primeira das grandes citas pedestres da Coruña reuniu na saída situada no Cantón Grande a dous mil inscritos, a maioría con ganas de festa atlética. Cun ollo no Campionato de España de pista cuberta en Antequera, o público animou aos seus e preguntou polos demais. Non faltaron os clásicos, como Bernardo García de Paz, Aziz Fatihi e Elena González, entre outros. E, para que o medio maratón estivese completo, ata acudiu á cita Fernando, ataviado cal lexionario romano. Contaxiou o seu sorriso e os participantes viñeron arriba, arengando mesmo aos espectadores. «Anima, Héctor, home», reclamaba unha atleta espabilando a golpe de humor ao seu fan particular. Pero, a gran sensación foi Alemaddis Sisay, sétima na xeral, a 1:31 do podio absoluto. «Miúda máquina, a gacela. Parecía que voaba», resumía outro participante, xa de retirada.
O presidente da Federación Galega de Atletismo ( FGA), Isidoro Hornillos, mostrábase satisfeito polo desenvolvemento da xornada e congratulábase de que a Coruña21 lograse conxugar o deporte de elite e a actividade física saudable.
«Os atletas africanos han achegado calidade e partiron a carreira en dúas. Nótase que Coruña21 está no calendario nacional. O récord non é fácil e foi unha mágoa que non levasen o premio ao seu esforzo. No aspecto popular, hai xente que se adestra para isto e na FGA congratulámonos de achegar o noso gran de area ao aspecto saudable e recreativo», analizou.
Muluneh: «Non estou satisfeito, despois de quedarme tan preto do récord»Cruzou a meta do Cantón Grande en pleno acelerón, a pesar de levar nas súas pernas unha hora e vinte e un quilómetros a un elevado ritmo.
-Como sente?
-Pois a verdade é que non moi ben, despois de quedarme ás portas do récord.
-En todo caso, non foi unha boa marca para vostede?
-Insisto en que non. A pesar diso, quero destacar que a miña distancia idónea é o maratón e non a media. Digamos que debuto nesta distancia, pero non estou contento con quedarme tan preto do obxectivo que me establecía, que era o récord da Coruña21.
-Tivo que tirar só durante toda a carreira.
-Eu quixen impoñerme o ritmo necesario para bater o récord. Son competitivo e dábame igual se me seguían ou non.
-Iso puido afectar os seus cálculos de rendemento?
-Para nada. Simplemente digo que non estou contento co crono que establecín porque todos os competidores cando saímos desde meta o que queremos é gañar. E, para min, gañar era bater o récord.
-Cales son os seus próximos obxectivos agora?
-O primeiro, recuperarme do esforzo. Despois, valorar que probas do calendario español podería afrontar. Pero, sobre todo, analizar por que cometín erros nesta carreira que me fixeron quedarme sen o que era o meu obxectivo principal.
Sisay: «Estou satisfeita porque non teño experiencia nesta distancia»
Esperaba a Alemaddis na meta o seu compatriota Haimanot Muluneh, vencedor absoluto da proba coruñesa. A moza derrubaba a cinta no xesto que lle proclamaba gañadora da proba feminina e, acto seguido, buscaba ao seu compañeiro para cambiarse a roupa deportiva por unha seca. O récord de Coruña21 quedouse a só dous segundos.
-Que sensacións ten recentemente completado o medio maratón?
-Boas, non me podo queixar.
-Pero quedouse a apenas un suspiro de bater a mellor marca da carreira e, por conseguinte, do premio de 500 euros que supoñería.
-Nese sentido, pois me atopo un pouco frustrada, pero a verdade é que me esforcei o que puiden.
-Se o soubese, apertaría máis no tramo final?
-Fixen o que puiden durante toda a carreira, na que ademais fun soa durante os vinte e un quilómetros.
-Como valora a marca?
-Independentemente do récord, é un bo tempo. Non teño experiencia nesta distancia nin neste circuíto. De feito, é a primeira vez. Creo que é para estar satisfeita.
-Que lle pareceu o percorrido?
-Pois bastante bo. Bastante chairo e moi rápido, de modo que a dureza imprímella o propio atleta co seu ritmo de carreira.
-É como llo esperaba?
-Algúns atletas advertíranme achega do vento, pero non foi problema nesta edición.